Σε πολύ μεγάλο ποσοστό αυτό είναι επηρεασμένο από ιταλικές λέξεις και άλλες που χρησιμοποιήθηκαν από τους εκάστοτε κατακτητές του.
Α
Αβάντι = εμπρός
Αβάκα = συνεταιρικά, μισά - μισά
Αβάντα = κέρδος όχι πάντα θεμιτό, πλεονεκτική θέση
Αβάρα = το τσιμπούρι που προσκολλάται και στο ανθρώπινο σώμα
Αβαρία = ζημιά
Αβδέλα = βδέλλα, που έκαναν αφαίμαξη
Αβδέλια = οι μεντεσέδες της πόρτας
Αβεντόρος = πελάτης
Αβέρτα = ελεύθερα, ανοιχτά, πλούσια
Αβερτοσιά = ελευθερία, ανοικτός χώρος
Αβίζο = μήνυμα, παραγγελία
Αβουκάτος = δικηγόρος
Αγάλια = σιγά, σιγά
Αγανό = πλέξιμο αραιό, γενικά αραιό ύφασμα
Αγαντάρω = η αντίσταση, ψυχολογική και σωματική
Αγγειό =δοχείο
Αγγειό = σκεύος, συνεκδοχικά κακόβουλος άνθρωπος
Αγγελόκρουξε = τρόμαξε κάποιον πολύ
Αγγελώθηκα = το τσίμπημα από το αγκάθι
Αγιάζω τσι ταβέρνες = μπαίνω στις ταβέρνες και μεθάω
Αγιούτο = βοήθεια
Αγκλέουρας = δηλητηριώδης θάμνος (κατάπιε ή βγάλε τον αγκλέουρα = σκάσε βούλωστο )
Αγκούσα = η δυσφορία που δημιουργείται από το φαγητό
Αγκωνή = γωνία, του ψωμιού η γωνία
Αγλοιά = αλίμονο
Αγραμπαλώνομαι = σκαρφαλώνω, γατζώνομαι
Αδερφοφάης = ο αδερφός που δημιουργεί προβλήματα στα αδέρφια του
Αδούρητος = κάποιος ανεπρόκοπος
Άζουλα = κόπιτσα του φορέματος
Αηπάνου = πάνω, πχ. μου πήρε την αηπάνου μεριά, το απάνου μέρος
Αϊλιακας = αναρριχώμενο φυτό με αρωματικό άνθος
Αίρτα = στα προσμεισμικά σπίτια το ανώφλι της πόρτας
Ακλερίτης = για αυτούς που δεν έχουν παιδιά
Ακοπανιά = σε μια στιγμή
Ακουρμένομαι = ακούω κάτι προσεκτικά
Άκωλη = η λίμνη Άβυθος
Αλάδωτος = αβάπτιστος
Αλαλιάζω = ζαλίζομαι, χάνω το νου μου
Αλαλιές = κουβέντες ανόητες
αλαμπρατσέτα = αγκαζέ
αλάργου = μακριά
Αλάργου = μακριά από εδώ
Αλαφιασμένος = δείχνει ανήσυχος, ξαφνιασμένος
Αλεγρία = (ιτ. allegria) κέφι
Αλιάδα = σκορδαλιά
Αλισίβα = ελλείψει σαπουνιού, έβραζαν στάχτη για μπουγάδα
Αλίτουρας = αλιτήριος
Αλιφασκιά = η φασκομηλιά
Αλλαξά = το γιορτινό κουστούμι
Αλλαξοκωλιά = γάμοι μεταξύ συγγενών
Αλλαξομουσούδιασε = κάποιος που αλλάζει όψη
Αλλαχτό = σαν ξωτικό, τελείως χαζός
Αλουποπορδή = άσπρο φυτό που βγάζει μια περίεργη σκόνη
Αλωνάρης = Ιούλιος
Αμά = κατόπιν, αργότερα
Αμάδα = παιχνίδι διαδομένο, παιζόταν με μια πέτρα
Αμάκα = αυτός που ωφελείται, σε βάρος του άλλου
Αμόλυψε = κάποιος που διέκοψε τη Σαρακοστή
Αμόντε = χαρτοπαικτικός όρος και το αρνητικό αποτέλεσμα μιας υπόθεσης
Αμορόζος = εραστής, αγαπητικός
Αμπαδάρω = κάποιον που υπολογίζω, που λογαριάζω
Αμπαντονάρω = εγκαταλείπω
Αμπενοκλάδι = θανατηφόρος ασθένεια, κατάρα
Άμπουλες = πίδακας νερού, μεγάλη ποσότητα
Αμπώνω = σπρώχνω
Αναγκαιμένος = αδύνατος
Αναδεξιμιός = το βαφτιστήρι
Ανάκαρα = πνοή, αντοχή, κουράγιο
Ανακόλι = έμπλαστρο με φυσικά βότανα
Ανάλαιμα = το φαγητό που για κάποιο λόγο διακόπηκε δυσάρεστα
Ανανοήθηκε = πήρε είδηση ότι κάτι συμβαίνει
Αναούλα = αηδία
Αναπαμός = ανάπαυση
Αναπιάζει = για το προζύμι που έχει προετοιμαστεί από το βράδυ
Αναριτσιάζω = ανατριχιάζω
Αναρίτσισμα = ανατρίχιασα
Ανάσβολος = άβολος, ανάποδος
Ανασκαμνίζομαι = χασμουριέμαι
Ανασκηρίζω = κάτι που φύλαξα
Ανασμίδα = το θηλυκό γουρούνι
Αναφουφουλιάζω = το στρώσιμο του στρώματος με τα μαλλιά
Ανεμορούφουλας = ανεμοστρόβιλος
Ανεμούρι = εξάρτημα του αργαλειού
Άντζα = οι γάμπες
Αντίγλωσσο = για αυτούς που αντιμιλούν
Αντίο μαρτσέλλο = «φέξε μου και γλίστρησα »
Αντιστελώνω = η αντίσταση με τα πόδια
Ανώι = το πρώτο πάτωμα
Ανώρως = νωρίς
Αξάγκλια = η γυναίκα που είναι αχτένιστη
Αξαίνω = μεγαλώνω
Αξετίμητο = κάτι που δεν έχει εκτιμηθεί
Απάκιο = απάνεμο μέρος
Απιδιά = αχλαδιά
Απιεντισά = αδιαφορία
Απίθωσε = ακούμπησέ το
Απίκου = (ιτ. a picco) επί τόπου, στη θέση, έτοιμος
Απίκουπα = μπρούμυτα
Απικουπίζω = γυρίζω κάτι ανάποδα
Απλάδα = μεγάλη ρηχή πιατέλα
Άπλερο = το πρόωρο παιδί
Απλύ = το ρηχό πιάτο
Από κουκί = « παρά τρίχα »
Απογέννι = μικρά αυγά που γεννούν οι παλιές κότες
Αποδιαλεούρια = αυτά που απέμειναν
Αποκάθενε = κάτω από κάτι
Αποκατάρι = τα χαμηλά κλαδιά της ελιάς, ή των δέντρων
Αποκλαμός = του χταποδιού το πλοκάμι
Αποκολλωμένη = με τα παπούτσια στο χέρι
Αποκοπή = η τελευταία μέρα του χρόνου
Απομιτίστηκε = ξεχάστηκε σκυμμένος κάπου
Απόμπηξη = κομμάτι ξερού ξύλου που περισσεύει
Απομπούκουνα = κομμάτια ξερό ψωμί
Αποπαίρνω = κατσαδιάζω
Απόπερα = διάτρητο
Απόρριξε = η πρόωρη γέννα, αποβολή
Απόστο = εγκαίρως, πάνω στην ώρα
Αποτσουτσουρωμένος = του έχουν αφαιρέσει το λόγο
Άπραη = χωρίς πείρα
Αραλίκια = οι ευκαιρίες κάπου να αράξεις
Άραχνα = κάτι πένθιμο, μαύρα κι άραχνα
Αρβάλι = το χερούλι του κουβά (σίκλου)
Αργολαβία = ερωτοδουλειές
Αρεσκιά = το προικοσύμφωνο
Αρεστάρισμα = η σύλληψη από την Αστυνομία
Αριβάρω = φτάνω
Αρίδι = τρυπάνι
Αρίλογας = κόσκινο που ξεχωρίζει την αίρα από το στάρι
Αρμάρι = το ντουλάπι της κουζίνας
Αρνοκόπι = τα μαλλιά που κουρεύουν, των προβάτων
Αρού- παρού = σκόρπια, εδώ και εκεί
Αρπάδι = αυτό με το οποίο ανασύρουν τους κουβάδες από τη στέρνα
Αρτάνα = παρτέρι για λουλούδια
Αρτύθηκε = διέκοψε τη νηστεία
Ασκολύμπρους = αγκάθια με άσπρες νόστιμες ρίζες
Ασκοπούλια = τα ασκιά που γινόταν από δέρμα ζώου κι έβαζαν το λάδι στα λειτρουβιά
Ασκουπουλιάζουμε = η ατσούμπαλη πτώση σαν το ασκί
Ασπέτα = περίμενε
Ασπροφουδιασμένα = τα άσπρα ρούχα της μπουγάδας
Αστεντούε = δια ης βίας, με το έτσι θέλω, οπωσδήποτε
Ασύφταος = κάποιος που δεν έφτασε στο προορισμό του
Ασφελαχτός = αγκαθωτός θάμνος με αρωματικά κίτρινα λουλούδια
Ατακάρω = κάνω έφοδο
Ατζάρδος = τολμηρός, επιτήδειος
Ατζιώνω = θυμώνω, αγριεύω
Ατούρες = συμπτώματα της εγκυμοσύνης, εμετοί, κακοδιαθεσία
Ατσάραντος = πουλάκι μικροσκοπικό
Ατσιντέντε = (ιτ. accidente) ατύχημα, συμβάν
Ατσούπι = ο πλαϊνός τοίχος του σπιτιού
Αυγατίζω = τα κάνω περισσότερα
Αυγουστέλες = οι συκιές που κάνουν το Μάιο και τον Αύγουστο σύκα
Αφιδεύομαι = εμπιστεύομαι
Αφόντες = αφού
Αφόρια = τα ρούχα που δεν έχουν φορεθεί
Αφράλα = το αλάτι που μένει το καλοκαίρι στις πέτρες
Αφριάστηκε = το φτέρνισμα
Άχαρος = κάποιος που δεν χάρηκε
Αχνούπας = περιλαμβάνει τους καρπούς του σταριού, βρώμης κ.τ.λ.
Αχρόνιαος = αναφέρεται και στην κατάρα, να μην ξεχρονιάσεις
Αψίληθρας = φυτό διαδεδομένο αρωματικά
αψιώνω = ανάβω από θυμό, ζεσταίνομαι
Αψώθηκε = θύμωσε, έτοιμος για καυγά
Β
Βαθουλοκαρυκιασμένος = τα μάτια να έχουν μαύρους κύκλους και να είναι βαθιά στις κόχες
Βαϊζω = γέρνω στη μια πλευράΒαϊλεύω = περιποιούμαι, παραχαϊδεύω κάποιον
Βαλλάρω = το καλό σκάψιμο του κήπου
Βαντάκια = τα στοιβαγμένα ρούχα
Βαραμέντε = μα το ναι, μα την αλήθεια
Βαρβατσουλιά = η μυρωδιά του προβάτου σε εποχή ζευγαρώματος
Βαρδαλωνίζει = γυρίζει από δω κι από κει χωρίς λόγο
Βαρδάσα = είδος δαμάσκηνου μεγάλου μεγέθους (Πουρνέλα)
Βαρδιόλα = παρατηρητήριο, οχυρωμένο σε σημείο με ορατότητα
Βαρειοκαταρούσα = οι κατάρες οι βαριές που έλεγαν οι γυναίκες
Βασταγούρι = γάιδαρος
Βαστάω = κρατάω σε κακουχίες, αντέχω
Βατσίνα = το εμβόλιο
Βατσουνιά = πολλοί βάτοι
Βελάδα = μακρύ επίσημο παλτό
Βελανίδα = οι αδένες που βρίσκονται κοντά στα γεννητικά όργανα
Βελέσι = μακρύ φουστάνι ή φούστα
Βέλο = το τούλι που καλύπτει το πρόσωπο και στηριζόταν στο καπέλο
Βεντερούγα = ραχίτιδα, καμπούρα
Βεραμέντε = αλήθεια
Βερβέλες = ακαθαρσίες γίδας και προβάτου
Βεργέτες = τα στρογγυλά σκουλαρίκια
Βεργιά = παγίδα μικρών πουλιών
Βέρσο = ο τρόπος που περπατάει
Βέστα = παιδικό φόρεμα, ρόμπα
Βετούλι = κατσίκι χρονιάρικο
Βήσαλο = κεραμίδια σπασμένα
Βιζικάντι = η εκδορά
Βίζιτα = η επίσκεψη
βιζιτάρω = επισκέπτομαι
Βινάρια = η συγκέντρωση, η εμφιάλωση, η αποθήκευση του κρασιού
Βλήτρα = τα βλίτα
Βλιάζω = φωνάζω από πόνο
Βλύχα = το γλυφό νερό που αναβλύζει στις ακτές
Βολά = μια φορά
Βολιάζω = πετροβολώ κάποιον
Βολιός = συγκεντρωμένες πέτρες
Βολύμι = μολύβι, βολυμόπενα, μολυβοπένα
Βοστυλίδι = άσπρο σταφύλι που κάνει καλό
κρασίΒούλωμα = τάπωμα
βουρλίζομαι = τρελαίνομαι
Βουρλίζομαι = (ιτ. burlare) δαιμονιζομαι, οργιζομαι, τρελένομαι
Βούσκα = μαγιάτικα σύκα
Βουτσί = κρασοβάρελο
Βόχτα = βοήθεια
Βριτσίλα = ο ερεθισμός του δέρματος
Βροντάλι = η μαρκίζα
Βροντοθέροι = διαδομένο αγριόχορτο
Βρωμομαρία = έντομο που εκπέμπει άσχημη μυρωδιά
Βυζοπιάνω = η προσφορά γάλακτος σε μωρό από άλλη μητέρα
Γ
Γαδένα = μικρή λεκάνη, πήλινο βαθύ σκεύος κουζίνας
Γαϊδουροκυλισιά = ο χώρος που τα γαϊδούρια κυλιούνται
Γαλεντόμος = ανοιχτοχέρης
Γαλιουρίζει = του μωρού οι πρώτοι ήχοι
Γαλούφος = αυτός που κομπλιμεντάρει
Γαμπάς = χοντρό παλτό
Γαργαλικάω = το γαργάλημα
Γαρδέλι = καρδερίνα
Γάρμπα = το στυλ, η γοητεία
Γδες = κοίταξε
Γεροκομειό = οι ηλικιωμένοι που θέλουν περιποίηση
Γιακέτα = ζακέτα, σακάκι
Γιάτσο = το πρωινό κρύο, η ψύχρα
Γιορτόπιασμα = το παιδί που η μητέρα του το κατάπιασε (συνέλαβε) ημέρα γιορτής
Γιωμάρα = η μουντή και η ψυχρή μέρα
Γιωμένος = οξυδωμένος, μεταφορικά στρυφνός, πικρόχολος, ύπουλος
Γκαινιάζω = αποκτώ, κολλώ ασθένεια
Γκόνω = φουσκώνω από το πολύ φαγητό
Γλίδα = λίγδα, βρωμιά
Γλίνα = γλιστερό μέρος
Γλυκί = μεγάλη οργή που σιγοβράζει, ψυχική ταραχή, νεύρα
Γλυκοσαλίζω = κολλάω από βρωμιά
Γλωσσάζεται = δεν τρώγεται κάτι
Γλωσσοφαγιά = τα λόγια του κόσμου, η ζήλια
Γνέθω = η διαδικασία του να γίνει το μαλλί νήμα στο αδράχτι
Γνέμα = το νήμα του πλεξίματος
Γνούφα = άσχημη μυρωδιά
Γουλί = βότσαλο
Γουλιάστρα = της πρώτης μέρας το γάλα
Γουνίζει = η γκρίνια, η μουρμούρα
Γούργουρας = το λαρύγγι
Γουστέβελη = αυτοί που κάνουν ευχάριστη παρέα
Γρέτζο = ανώμαλη επιφάνεια
Γρίνα = γκρίνια
Γρομπάδα = η ετοιμόρροπη λιθιά
Γρόμπος = το κομπόδεμα
Γρομπούλι = σκληρός όγκος στο σώμα
Γροσάρει (ο καιρός) = χαλάει γίνεται απειλητικός
Γρούδιασμα = το μαλάκωμα του δέρματος σε νερά
Γρούζω = γρυλίζω σαν γουρούνι, μουρμουρίζω με γκρίνια
Γρουμπανιά = γροθιά
Γρούσπα = ρουφήχτρα
Δ
Δαύλιακας = ο περίδρομος, πχ. έφαγε το δαύλιακα
Δεβόγιος = αδιάθετος, μισοάρρωστος
Δειάφι = θειάφι
Δελέγκου = αμέσως, γρήγορα
Δεούτελο = άχρηστος, βλάκας
Δέσποτας = ο ιερέας, όχι ο Δεσπότης
Δετόρος = ο γιατρός
Διάβα = το μονοπάτι για ανθρώπους και ζώα
Διαβατικού = περνώντας
Διακονιάρης = ζητιάνος
Διανεύομαι = παρατηρώ
Διαόμισε = παρατήρησε περιφέροντάς το
Διάουτσε = να πας στο διάολο, πχ. να πας στο διάουτσο
Διασίδι = η κατασκευή, με το στιμόνι και το υφάδι στον αργαλειό
Διάσονας = καλόγερος, κάλος
Διάφορο = η απολαβή, η ωφέλεια, (μου έβγαλες το διάφορο), το κέρδος
Διβαράτικο = χορός Πυλαρινός, και Διβατάρικος
Διβόρβορο και Λιβόρβορο = πιστόλι, περίστροφο
Διγκόνι = το δισέγγονο
Δικάει = είναι αρκετό
Δικονάρι = ψωμάκι σταρένιο ή κριθαρένιο που δίνεται στο μοναστήρι
Δίλεστρο = αλεύρι από διάφορα όσπρια
Διολί = βιολί
Διπλάρια = τα δίδυμα
Δισπεράδος = απελπισμένος
Διχούλι = ξύλο που καταλήγει σε δύο άκρες
Δομίζομαι = έτσι μου ‘ρχεται να κάνω κάτι
Δούγα = τα κομμάτια του ξύλου που αποτελούν το βαρέλι
Δραγάτης = αγροφύλακας
Δραγουμάνος = διερμηνέας
Δρακοντή = το φυτό χοιραύτες
Δρωπίκι = το πύον
Δυναμάρι = η ενίσχυση σε ρούχα ή σε κατασκευές
Ε
Εδαύτος = αυτός
Εδεκεί = εκεί
Εδεπά = εδώ
Εδετόσος = η περιγραφή μεγέθους, πχ. έγινε το παιδί εδετόσο
Εδέτσι και εγιεδέτσι = έτσι, πχ. ο σεισμός μας άφησε εδέτσι
Εκειός και εφκειός = εκείνος
Ελόουσου = (παραφθορά «του λόγου σου») εσύ
Εματα+… = ξανά..
Εματάκατσε = ξανακάθισε
Εμπασά = επισκέψεις στο σπίτι, αλλά και η είσοδος του σπιτιού
Έντανε = να τα
Έντηνε = να ‘τη
Έντισοι = να τοι
Έντοσις = να ‘τος
Επιστρόφια = μετά το γάμο η πρώτη επίσκεψη του ζευγαριού στο σπίτι της νύφης
Επολληώρα = πριν από αρκετή ώρα
Έσκροξε = κέντρισμα, πχ. με έσκροξε η μέλισσα
Έσπαλε = από πολύ παλιά, πάντοτε
Ευκολαίνω = σε διευκολύνω
Έφαε τ΄ατσάλια = «χάλασε τον κόσμο»
Εφκείνη = αυτή
Eφκειός = αυτός
Ζ
Ζαβός = αυτός είναι ζαβός, ανάποδος, στριμμένος
Ζαβώνω = στραβώνω κάτι
Ζαχαράτo = κουφέτο
Ζέμπιο = άσχημο, κακοφτιαγμένο
Ζερβοκουτάλα = οι αριστερόχειρες
Ζεστοφούρνι = το ζεστό ψωμί που μόλις βγήκε από το φούρνο
Ζευγιά = έχω δύο ζευγές χωράφι, η επιφάνεια του χωραφιού αλλά και το ημερήσιο αλάτρεμα των βοδιών
Ζευγόρνιθο = ένα ζεύγος πουλερικά, κόκορας και κότα
Ζεύκι = την έκανα ζεύκι, έφαγα καλά
Ζημαρίθρα = λαχανικό
Ζήφτι = μουσκεμένο
ζορκιά = γύμνια
Ζόρκος = γυμνός
Ζούπα = πρόχειρο φαγητό από ψωμί βουτηγμένο σε κρασί και λάδι
Ζούπησε = με πάτησε, με συμπίεσε
Ζουρλοπαντιέρα = τα ζωηρά κορίτσια, τα επιπόλαια
Ζουρλός = κουρλός, τρελός
Ζυγούρι = μικρό πρόβατο
Ζωντανά = τα ζώα
Η
Ήβρεμα = το εύρημα
Ήγδα = είδα
Ήγλεπα = έβλεπα
Ήπατα = τρόμαξα πολύ, μου κόπηκαν τα ήπατα, η έκκριση της χολής, σωθικά
Ήφερα = έφερα
Θ
Θάγμα = το θαύμα
Θαμπουλίζω = βλέπω λίγο, ελάχιστα διακρίνω
Θανατικός = αυτός που φανατίζεται
Θανατούλιδες = τα καφέ μανιτάρια, τα δηλητηριώδη
Θαραπάικα = το ευχαριστήθηκα
Θαυτικό = μνήμα, κοιμητήρι
Θέλημα = ελαφρά δουλειά, μια εξυπηρέτηση
Θεοποντή = δυνατή βροχή, κακοκαιρία
Θέρμη = θερμόριο, πυρετός με ρίγη
Θηλυκώνω = κουμπώνω, τυλίγω
Θολοπλέω = απλώς υπάρχω
Θυατέρα = η κόρη
θυλικωμένος = τυλιγμένος
Ι
Ιγκάντο = η δημοσίευση μιας σχέσης, την έβγαλε στο ιγκάντο
Ίγκλα = τα λουριά και τα σχοινιά που κρατούσαν το σαμάρι στη ράχη του ζώου
Ιδεασμένος = με κακό προαίσθημα
ιμπαράτσο = αμηχανία, δύσκολη θέση
Ιντονάδος = καλοντυμένος
Ισακάτου = ευθεία κάτου
Ισαπάνου = ευθεία πάνω
Ισαπέρα = ευθεία πέρα
ισούρτο = προσβολή, βρισιά
Κ
Kοντογούνι = το κοντό παλτό
Kοντοκλώτσης = αυτός που έχει κοντά πόδια
Kοντόσγουρο = κοντό και παχουλό παιδί
Kοντραπάντο = (ιτ. contrabbando) λαθρεμπόριο
Kόντυνε = μίκρυνε
Kόπανος = το ξύλο που κοπάνιζαν τα όσπρια, αλλά και τη μπουγάδα
Kορδομύγα = μικρό έντομο
Kορκάλι = το μικρό κρεμμύδι για φύτεμα
Kορκοσουριά = σχόλια, κουτσομπολιά
Kορνιόλα = μεγάλη πέτρα, για κόσμημα
Kόρνος = όστρακο, αλλά και η σφυρίχτρα των αυτοκινήτων
Kορύτος = τα αντικείμενα που μέσα τρώνε τα ζώα
Kοτσάρω = παίρνω πάνω μου
Kότσια = το κουράγιο
Καβαλέτο = υπόβαθρο όπου τοποθετούσαν σανίδες και στρώμα και γινόταν κρεβάτι
Καβαλιεράτο = παράσημο
Καβαλίνα = κοπριά
Καβελαριά = το σημείο της σκεπής που σμίγουν τα κεραμίδια από τις δύο πλευρές
Καβετζάρω = περνώ τον κάβο, διαφεύγω τον κίνδυνο
Κάβολε = κουνουπίδι
καδηνάτσος = μεγάλος σύρτης με κλειδαριά
Καδίνα = αλυσίδα, καδένα
Καδινάτσο = χειροποίητος μεγάλος σύρτης
Καδινέλα = σανίδες οικοδομής
Κάζο = συμβάν, γεγονός
(κάζο που έπαθα = δουλεία που έπαθα- του ‘καμα ένα κάζο = του σκάρωσα μια δουλεία)
Κάζο = (ιτ. caso) περιστατικό, πάθημα, ατύχημα, ρεζίλι
Καθήκλα = καρέκλα
Καϊνέλο = η λεκάνη του νιπτήρα
Κακοθάνατος = σε κακά χάλια
Καλαμαντάρα = πολύ ψηλή, άχαρη
Καλέστρα = έχω καλεσμένους
Καλιά μου (πάω) = πάω σπίτι μου, πάω στη δουλεία μου, μεταφ. Πάω χαμένος
Καλιά = πεθαίνω («πάω καλιά μου»)
Καλοπέσουλος = τόσο καλός μέχρι εκμετάλλευσης
Κάλπης = σκάρτος
Καμιζόλα = πουκάμισο γυναικείο
καμούτσι = μαστίγιο, καμουτσίκι
Καμουτσίκι = μαστίγιο
Καμούφο = το βολάν στις ποδιές, στα φορέματα
Καμπρί = άσπρο ύφασμα, χασές
Κανάβι = χοντρό σχοινί
Κάνε = τουλάχιστον
Κανείνε = κανείς
Κάνια = αρπαχτικό πουλί
Κανιάζω = κλείνει ο λαιμός μου από την πολυλογία
Κανκάγια = ζαρωμένη, χοντρή και άσχημη
Κάνκαρο = το κρανίο, το καύκαλο
Κανούλι = σωλήνες, η κάνη μονόκανου όπλου
Καντάρι = στατήρας
Κάνταρος = πήλινο σκεύος και μεγάλη ποσότητα, πχ. έφαγα ένα κάνταρο
Καντάρω = τραγουδάω
Καντήλια = η φουσκάλα από έγκαυμα
Καντίνι = χορδή οργάνου και φωνή καντίνι, δλδ.. καθαρή και ωραία
Καντούνι = το σοκάκι
Καούνι = πεπόνι αρωματικό
Κάουρας = κάβουρας
Καπακίζω = διαβάζω συλλαβιστά, μιλάω σπαστά μια γλώσσα
Καπέλο = το σκωτοπλέμονο του αρνιού
Καπέτα = ανδρικό χτένισμα
Καπέτα = φράντζα
Καπίστρι = το χαλινάρι
Καπονάρα = το κοτέτσι
Καπόνι = τα ευνουχισμένα κοκόρια
Καπριτσάρω = εκνευρίζω κάποιον
Καπροδόντης = τα στραβά δόντια
Καρακαηδόνα = υποτιμητική έκφραση για γυναίκες
Καραμπαμπάς = αυτός που έχει μεγάλο κεφάλι, χοντρός,κ.τ.λ
Καραμπάτσα = μεγάλο κεφάλι φαλακρό
Καράφλας = φαλακρός
Καργάρω = γεμίζω
Καρδοκαϊλα = η καϊλα του λαιμού
Καρίκια = οι καρποί της ψάρας, του μπιζελιού
Καρικώθηκα = έκλεισε ο λαιμός μου, βράχνιασα
Καρικωμένος = με πνιγμένη τη φωνή από τη βραχνάδα
Κάρκανο = το φαγητό που έγινε κάρβουνο
Καρονιάζω = στεγνώνει ο λαιμός μου από δίψα
Καρπούζα = ο καρπός του καλαμποκιού που ψήνεται
Καρτεζίνη = το τέταρτο της πίντας
Καρτέρει = περίμενέ με, στάσου
Καρτούτσο = το τέταρτο της πίντας
Καστίγιο = μαρτύριο, παίδεμα
Καταβολάδα = κάποιος που πέθανε στη ξενιτιά, αλλά και το καταγώνιασμα των φυτών
Κατακλείδια = σαγόνια
κατακλίδι = σαγόνι
Καταπεσωμένος = ο κατάκοιτος, ο πολύ άρρωστος
Κατάπιασε = συνέλαβε παιδί
Καταπιόνας = οισοφάγος
Καταπόρι = το στενό δρομάκι, μπροστά από το σπίτι
Καταποτήρας = τι κατέβασε ο καταποτήρας σου! φαταούλας
Καταρράχτης = η σκάλα που οδηγούσε στο κατώι, υπόγειο
Κατελώνει = βρωμάει
Κατζέλο = (ιτ. cancello) ράφι, συρτάρι
κατραπακιά = καρπαζιά
Κατσάμπες = πεπόνι χειμωνιάτικο
Κατσαργιόλα = η κατσαρόλα
Κατσιασμένη = η κίτρινη, αρρωστημένη
Κατώφλιο = το σκαλί της πόρτας
Καυκιά = το πέτρινο ή ξύλινο βαθουλό σκεύος που κοπανίζουν την παραδοσιακή σκορδαλιά
καυτρίλια = καρβουνισμένη άκρη φυτιλιού
Καφυρά = ιγμόρεια
Κάψα = ζέστη
Καψάλης = αναφέρεται στον Άγιο, ίσως επειδή τον έκαψαν
Κάψαλο = καμένο δέντρο, αποκαΐδια
Κέντρωμα = το μπόλιασμα των δέντρων
Κενώνω = (παραφθορά του «εκκενώνω») βάζω φαγητό στα πιάτα
Κιάκιο = σπίρτο
Κιάρινε = (ιτ. chiarire) καθάρισε η φωνή της ή ο καιρός
Κιντινάρι = (ιτ. centinaio) η διπλή πλεξίδα σκόρδα, που είναι εκατό
Κίσσα = πτηνό με ωραία χρώματα
Κλαδιές = κληματόβεργες
Κλανιόλα = ο εξαερισμός του κρεβατιού
Κλαούνια = κλαψουρίσματα
Κλήρα = τα παιδιά, οι απόγονοι
Κλινάρι = απλή αδιαθεσία, αλλά και σοβαρή αρρώστια στο κρεβάτι
Κλιτσινάρια και κλωτσινάρια = τα αδύνατα πόδια
Κλωνά = η κλωστή του ραψίματος
Κλώστης = το αδράχτι που τυλίγουμε το νήμα του γνεσίματος
Κογιονάρω = κοροϊδεύω
Κογιόνι = κορόιδο
Κοκκινογούλι = παντζάρι
Κοκκινογούλι = παντζάρι
Κοκολόγια = λίγες ελιές, όχι λάδια
Κολάι = να βρούμε το τρόπο
Κολάρο ή κολέτο = γραβάτα
Κολέας = σύντροφος
Κολεϊδάτα = πάνε μαζί
Κολοσούσα = η σουσουράδα
Κόλπος = συμφόρηση, ημιπληγία
Κολυμπάδες = οι σπιτικιές ελιές που ξεπικρίζουν στο νερό
Κόλυμπος = λιμνάζοντα νερά
Κομεντόρο = (ιτ. pomodoro) ντομάτα
κομοδάρομαι = ετοιμάζομαι
Κομπαρίρει = κατέφθασε
Κομποραχιά = ραχοκοκαλιά
Κοντεζίνη = το ποτήρι του λικέρ
Κορέλι = χάντρα
Κόστα = (ιτ. costa) ακτή
Κουάρτο = της λίτρας το τέταρτο
Κουβέλι = η κυψέλη του μελισσιού
Κουγιάμπαλο = χαζός
Κούγιο = πρόβατο χωρίς αυτιά
Κούδα = βρακί
Κουκάλισμα = γλωσσοφαγιά
κούκαλο = κόκαλο
Κουλούμι = σωρός χώματος μετά το πρώτο σκάψιμο των αμπελιών
κούλουμο -κουλούμι = σωρός
κουλουμώνω = σχηματίζω σωρό
κουμεντόρι = τομάτα
Κουμπάνια = προμήθεια, απόθεμα
Κουντούρι = τα θερισμένα, στάχυα, όρθια
Κούπωμα = καπάκι
Κουπώνω = σκεπάζω
Κούρβα = παλιοθήλυκο, πόρνη
Κουρβουλιάζω = πιάνονται οι αρθρώσεις μου
Κούρβουλο = η ρίζα του κλήματος
Κουργιόζος = (ιτ. curioso) ο περίεργος
Κουρλαίνω = τρελαίνω
Κουρούτα = θηλυκό πρόβατο
Κουρτελάδα = η άκρη του δρόμου
Κούρτη = πέτρινος φράχτης
Κούσαλο = ηλικιωμένος
Κουσουμάρω = δένω τη σάλτσα, σιγά-σιγά
Κουτάω = τολμάω
Κούτουπος = αρπαγή, τσακωμός
Κουτράω = συγκρούομαι, χτυπώ
Κουτσοσάρωμα = λέξη υβριστική
Κουτσούνες = κούκλες
Κουτσουνοκάρες = αγιοβασιλιάτικες, κρεμμύδες
Κουτσουρίζω = κόβω την κορυφή
Κουτσοχεριάστηκα = έχασα τη βοήθεια που είχα
Κουφαηδώνω = δεν ακούω καλά
Κούχτιο = ξεμωραμένος γέρος
Κοφίση = (αγγλ. stockfish) παστό ψάρι, συνηθίζεται σκορδαλιά
Κράζω = τον έκραξε, τον κατήγγειλε
Κρεπάρω = σκάω
Κρισσάρα = η σήτα
Κρούω = βρωμάω
Κυβερνιέμαι = τα φέρνω βόλτα
Κυβούρι = τάφος
Κυπρί = μεγάλο κουδούνι για πρόβατα
Κυρμιγκίξω = ιδιότροπη γυναίκα, σχολαστική, που προσέχει τα πάντα
Κωλοτανιέμαι = τεμπελιάζω, τεντώνομαι τεμπέλικα
Κωλοφωτιά = πυγολαμπίδα
Κωλώνω = μετανιώνω και κάνω πίσω
Λ
Λάου - λάου = κρυφά, σιγά-σιγά
Λαουρέντες = (ιτ. laureando) βοηθός εργάτης
Λάπατο = λάχανο σαν σπανάκι
Λάτα = τενεκές
Λεβιθόχορτο = το έδιναν βραστό στα παιδιά για την καταπολέμηση των σκουληκιών και τους πόνους της
κοιλιάς
Λειτουργιά = το πρόσφορο
Λειψανέβατο = λειψός, μικρός, σιγά το λειψανέβατο
Λείψεμε = άσε με ήσυχο
Λετράτο = υποκείμενο, άχρηστος και κακόβουλος άνθρωπος
Λεττόνι = ψηλός με ωραίο σώμα
Λεφατσάδα = η κατσάδα
Λιανό = λιγνό
Λιγκόνι = μυρμήγκι
Λιθιά = τοίχος με πέτρες
Λιθόστρατο = κεντρικός δρόμος του Αργοστολίου
Λικόμισμα = η σύνθλιψη της ελιάς για να βγει το ελαιόλαδοΛιμασμένος = πολύ πεινασμένος
Λιμοψείρι = μικρόβιο που προσβάλει τις κότες
Λιμπρετάρω = ανοίγω λίγο τα παραθυρόφυλλα
Λινοκόκι = σπόροι του λιναριού και κατάπλασμα
Λιοβίρι = ζεστός αέρας, προσβάλει τις ελιές
Λιοκόκκια = τα απομεινάρια από τη σύνθλιψη του ελαιοκάρπου
Λιόκρουση = ίκτερος, χρυσή
Λιόντας = ψευτοπαλικαράς, λιοντάρι
Λισβός = λειψός, μικρός
Λιχούτσα = λιχουδιάρα
Λογάτε = π.χ, όπως, σα να λέμε
Λοζός = ένας χώρος βρώμικος
Λοϊδες = μαλλιά αχτένιστα
Λοϊδια = μαλλιά
Λόντρα = πολύ ωραία γυναίκα,(θαυμασμός)
Λοξάρι = το δοξάρι
Λότζα = (ιτ. loggia) η σκεπαστή προεξοχή, το υπόστεγο, θεωρείο
Λουμάκι = το βλαστάρι
Λούρα = η βέργα
Λύμπα = πέτρινη γούρνα
Λυσαντέρια = η δυσεντερία
Μ
Μoυσκλωμένος = μουτρωμένος, κατσουφιασμένος
Μαγάρα = βρωμογυναίκα
Μαγάρα = κατεργάρα
Μαγαρίζω = νοθεύω, λερώνω
Μαγαρισιά = πονηριά, κακοψυχία
Μαγαρισμένος = βρώμικος, κακόψυχος
Μάγιο = εργαλείο πελεκίσματος
Μαγκλαούρι = μεγάλο ξύλο με το οποίο τινάζαν τα δέντρα
Μάγκος = ξύλινο, βαρύ τραπέζι
Μαγκούφης = μόνος, χωρίς κανέναν, ανεπρόκοπος
Μάζωξη = συγκέντρωση
Μαΐστρα = ο κεντρικός ξύλινος δοκός που στήριζε το πάτωμα του ισογείου
Μαϊτζέβελος = άξιος, πολύ ικανός, εύχρηστος, βολικός
Μακελάρης = (ιτ. macellare) σφαγέας
Μαλάθα = μεγάλο καλάθι, κοφίνι
Μαλαουδιάζω = μουδιάζω
Μαλαουδιασμένος = μαζεμένος, κακοδιάθετος
Μαλαφράντζα = (ιτ. mal di Francia) η γαλλική αρρώστεια, σύφιλη
Μαλεβράσι = αναστάτωση
Μάλινο = ασθένεια, γρίπη, κακιά αρρώστεια
Μαλιοκάουρας = άτομο με μακριά μαλλιά, λίγο μαζεμένο
Μαλιοστούπισε = μαλλιοτράβηξε
Μαλιφίτσι = (ιτ. maleficio) καυγάς, μεγάλη φασαρία
Μαμούρια = υπηρέτες, δούλοι
Μανέστρα = σούπα με ζυμαρικά ή ρύζι
Μανοθυατέρα = μάνα και κόρη
μάντα = άκρη
Μάντα = η άκρη, το παραμέρισμα
Μάνταλος = είδος σύρτη
Μαντενούτα = ερωμένη
Μάντολα = παραδοσιακό κεφαλονίτικο ζαχαρωτό
Μαντραούρα = (αρχ. μανδραγόρας) μανιτάρι
Μαξούρι = το εισόδημα από την ενοικίαση των προβάτων
Μάρα = μαράζι
Μαραγκιασμένο = μαραμένο
Μαργέλι = (ιτ. margine) η ενίσχυση του στριφώματος
Μαργιόλα = γυναίκα που κάνει καμώματα, ναζιάρα
Μαργώνω = κρυώνω
Μαρινάροι = (ιτ. marinaio) οι ναύτες
Μαρμάγκα = αράχνη
Μαροκιές = πετριές
Μαρόκος = βράχος, κοτρώνα
Μαρτιάκος = λουλούδι άγριο κίτρινο που ανθίζει την άνοιξη
Μαρτουρεύω = βασανίζω
Μάρτσια φούνεμπρε = (ιτ. marcia funebre) πένθιμο εμβατήριο
Μάρτσια = (ιτ. marcia) εμβατήριο
Μαστέλο = (ιτ. mastello) μικρός ξύλινος κάδος
Ματίζω = ενώνω
Ματοχυλισμένος = γεμάτος αίματα
Μαυρόγιο = τα χωράφια με μαύρα χώματα
Μαυροτσούκαλο = κάποιος πολύ μαύρος
Μεγάρι = μακάρι
Μεδά = μήπως
Μελίδια = κομμάτια
Μελιδιάζομαι = τσακίζομαι
Μέλιορα = (ιτ. migliore) καλύτερα
Μεμάς = ο Άγιος να είναι μ’ εμάς
Mαϊνάρω = (ιτ. mainare) κατεβάζω τα πανιά, φέρνω βόλτα, καταφέρνω
Μέντε = (ιτ. mente) νους
Μεντέρι = καναπές, ντιβάνι
Μερεμέτι = μικρή δουλειά, βαρετή
Μερετάρω = (ιτ. meritare) σέβομαι, εκφράζω τις ευχαριστίες μου
Μέρετο = (ιτ. merito) αξιοσύνη, σεβασμός
Μέρμηγκας = Κεφαλονίτικος χορός
Μεροστράτη = ο δρόμος μιας ημέρας
Μεσάλι = το τραπεζομάντιλο
Μέσπολα = μούσμουλο
Μέτελας = παραφθορά του Μεϊτλανδ, Άγγλου αρμοστή
μικιάρισμα = σκοποβολή, σημάδι
Μικιάρισμα = σημάδι, στόχος σκοποβολής
Μιλιταριό = πολυλογία
Μινούτο = (ιτ. minuto) το λεπτό της ώρας
Μιόβολο = πεντάρα, οβολός μικρής αξίας
Μιράκολο = (ιτ. miracolo) θαύμα
Μιρακολόζο = (ιτ. miracoloso) θαυμάσιο, αξιοθαύμαστο
Μισακά = μισά-μισά
Μισοβέτσικο = μισότρελο
Μισοφαστιδιασμένονε = ζαλισμένο, μισολιπόθυμο
Μισοψιχαλισμένος = μισομεθυσμένος
Μογδόνι = πέτρα μεγάλη, σκληρή που δεν κόβεται
Μολαΐμησε = ηρέμησε
Μολημέρι = να βρέχει όλη μέρα (σιρόκος)
Μόλτο ονοράτο = (ιτ. molto onorato) μεγάλη του τιμή
Μομέντο = στιγμή
Μομέντο = (ιτ. momento) σε μια στιγμή
Μόμολο = γελοίος, κοροϊδευτικά μαϊμού
Μόμπιλε = (ιτ. mobile) η διακόσμηση, τα έπιπλα
Μόνε = μονάχα, παρά
Μονήρονο = η σκεπή να έχει κλίση στη μια πλευρά
Μονητάρως = ολωσδιόλου
Μονιά = εκεί που λουφάζουν τα άγρια ζώα
Μονομερίδα = φαρμακερό φίδι
Μονομηνήτικα = έχουν γεννηθεί τον ίδιο μήνα
Μονόπαντο = γέρνει από τη μια πλευρά
Μονοτσέμπερο = χωρίς βοήθεια, μόνος
Μορογάρω = αργοπορώ
Μορόπουλο = κολοκυθάκι
Μόρος = (ιτ. moro) αμίλητος, σκυθρωπός, μαύρος
Μοροφίντο = μεσοτοιχία, πρόχειρο εσωτερικό χώρισμα σπιτιού
Μόρσα = (ιτ. morsa) μέγγενη
Μοσκιά = αναρριχώμενη τριανταφυλλιά, ροζ, άσπρη
Μοτάρι = πληγή, αλλά και καημός, το έχω μοτάρι στη ψυχή μου
Μουζεντούρης = θύμωσε, κατέβασε τα μούτρα του
Μουλιάτικο = ορφανοτροφείο για νόθα
Μουλώνω = πεισματώνω, κάνω μούτρα
Μουμούδι = μεδούλι, ψύχα ξηρών καρπών
Μουντί = η βούρτσα του ασπρίσματος
Μουντίζω = ασβεστώνω
Μουρέλο = μεσαίο ξύλο για φωτιά
Μούρλα = τρέλα (μουρλός = τρελός)
Μουρλοκομείο = τρελοκομείο
Μουρτάρι = το γουδί το μπρούτζινο
μουρτόριο = κηδεία
Μουρτόριο = (ιτ. mortorio) η κηδεία
Μουσκετάρω = πυροβολώ
Μουσκλωμένος = κατσουφιασμένος, μουτρωμένος
Μουσούδια = το σαγόνι του ζώου
Μούσουλα = μύδια (επήε για μούσουλα = πνίγηκε)
Μούτελι = σκόνη, τα έκανε μούτελι
Μούτος = (ιτ. muto) αμίλητος
Μουτρούνα = αγκάθια με φαρδιά φύλλα
Μουτσούνα = προσωπείο
Μπαζίνα = ο χυλός που έπηξε πολύ
Μπαίγνιο = κορόιδο
Μπακαλέρω = (Παναγία), εκκλησία στα Μπακαλεράτα της Πυλάρου
Μπακατέλες = κακοφτιαγμένες δουλειές, αλλά και γυναίκες περαρμένης ηλικίας
Μπαλιγάρω = προσπαθώ να ηρεμήσω κάποιον
Μπάλλος = (ιτ. ballo) γνωστός κεφαλονίτικος χορός
Μπάλος = (ιτ. palo di ferro) λοστός
Μπαμπάι = μικρό έντομο
Μπαμπακάς = βάτραχος
Μπαμπαφίοι = κάτι χωρίς γούστο
μπαμπόνι = καρούμπαλο
Μπαμπόνι = καρούμπαλο
Μπαμπουλωμένος = το ντύσιμό του να σκεπάζει και το πρόσωπο
Μπαόρδα = το πολύ φαγητό
Μπαραφούζα = αταξία, ζημιά
Μπαρμπαρόσυκα = φραγκόσυκα
Μπαρμπουλές = τοπικό παραδοσιακό ζαχαρωτό
Μπαρμπούτα = (ιτ. barbuta) το προσωπείο, η μάσκα
Μπαρμπούτσι = κακόφημο στέκι
Μπάρτσα = γίδα με κέρατα
Μπαρτσινέβελος = αφεντικό, επιστάτης
Μπαρτσολέτες = κωμικά αστεία
Μπασιά = επισκέψεις, έχω μπασιά
Μπαστελάμενος = γερός, δυνατός
Μπατανία = κουβέρτα αργαλειού
μπατάρω = πέφτω
Μπατάρω = γέρνω
Μπατίδο = (ιτ. battuto) χαλασμένο, παλιό
Μπατικιές = πετροβόλισμα
Μπάτινα = το βερνίκι παπουτσιών
Μπατούτα = (ιτ. battuta) μουσικό μέτρο
Μπάχαλο = φασαρία
μπεβερίνος = μπεκρής
Μπεβερίνος = μπεκρής, αλκοολικός
Μπεζεστένι = μεζέδες
μπελέτσα = ομορφιά
Μπελέτσα = (ιτ. bellezza) ομορφιά
Μπελτές = ντομάτα, αλλά και το ζουμί του κυδωνιού
Μπεμπεούρι = το αρνάκι, αλλά και παιχνίδι παιδί
Μπερδελό = με χρώματα ζωηρά, παρδαλό
Μπερετόνι = κασκέτο
Μπερτόδος = (ιτ. bertoldo) ο βλάκας
Μπέστιας = (ιτ. bestia) παλιάνθρωπος, παλιοτόμαρο
Μπιβαδόρος = μεθύστακας, μπεκρής
Μπίδι = ολόγυμνος
μπικερίνι = ποτηράκι για λικέρ
Μπικερίνι = (ιτ. bicchierino) ποτηράκι του λικέρ
Μπιλιέτο = (ιτ. biglietto) εισιτήριο θεάτρου κυρίως
Μπιομπός = γελοίος
μπιρτσιλίρω = ξεκουτιαίνομαι
Μπιστικός = τσοπάνης
Μπιστιού = βερεσέ
Μποδιακό = ποδαρικό
Μποκές = μπουκέτο, ανθοδέσμη
Μπόλια = πετσέτα
Μπομπή = ντροπή
μπόμπολας = σαλίγκαρος
Μπόμπολας = σαλιγκάρι
Μπομπόνι = διάσονας
Μπόνα και μπόνε = (ιτ. buona) δεν είμαι καλά, πχ. δεν είμαι στα μπόνα μου, είμαι αδιάθετος
Μπονόρα = νωρίς
Μπόντες = (ιτ. ponte) η γέφυρα του Αργοστολίου, αλλά και κάθε γέφυρα
Μπονώρα = (ιτ. buonora) ενωρίς
Μποστάνι = λαχανόκηπος
Μποτέγα = (ιτ. bottega) μαγαζί όπου μπορεί να φάει κάποιος
Μπότης = πήλινη στάμνα
Μποτσόνι και μπότσα = μπουκάλι
Μπουγάζι = το πέλαγος
Μπουζάκα = είδος βατράχου
Μπούζι = παγωμένο
Μπουζουνάρα = μεγάλη αγάπη
μπουκούνι = κομμάτι
Μπουκούνι = κομματάκι
Μπουνέλο = διάρροια
Μπουργέτο = μαρίδα στο φούρνο
Μπούρδινο = φθηνό ύφασμα
Μπουρί = να ψειρίσουν τα παιδιά, κάνε μπούρι
Μπουρλάρω = αστειεύομαι
Μπουρμπουρέλια = όσπρια ανακατεμένα
Μπουρμπουρέλω = η Παναγία που γιορτάζει της 21 Νοεμβρίου
Μπουρνέλα = κορόμηλο
Μπουρούκι = μπρίκι
Μπούτζαρα = άχρηστα πράγματα
Μπουχαρί = καπνοδόχος
"Μπρε = τι κάνεις μπρε; Βρε"
Μπρέκια = ζημιά, βρωμοδουλειά
Μπρι = πριν
Μπριτού = προτού
Μπριτσιλίρω = ξεκουτιένομαι
Ν
Ναίσκε = ναι, μάλιστα
Νεγότσιο = (ιτ. negozio) παρεδώσε, εμπόριο
Νεκρό = ανάλατο
Νεφταρμοί = οφθαλμοί, μάτια
Νια = μία
Νιάζω = νιαουρίζω
Νιανιάος = αυτός που έχει φωνή σαν νιαούρισμα γάτας
Νιβιδιόζος = (ιτ. invidioso) φθονερός, κακόκαρδος, χαιρέκακος
Νιέντε = (ιτ. niente) τίποτα
Νιονιό = μυαλό
Νιοφρούτι = τα πρώτα φρούτα εποχής
Νιπένιο = (ιτ. impegno) τάξιμο
Νισάφι = έκφραση που δηλώνει αγανάκτηση
Νιτερέσι = συμφέρον
Νιτερέσι = (ιτ. interesse) συμφέρον, πχ. να κοιτάζεις το νιτερέσι σου, τη δουλειά σου
Νοβιτά = (ιτ. novita) κουτσομπολιά, αλλά και είδηση
Νογάω = δεν νογάει τίποτε, δεν καταλαβαίνει
Νόνα = γιαγιά
Νότια = η υγρασία
Ντακόρτο = (ιτ. daccordo) συμφωνία
Ντάλε-κουάλε = δυο που μοιάζουν
Ντανταρίζω = τραντάζω
Ντέζω = αγκιστρώνομαι κατά λάθος
Ντελίριο = (ιτ. delirio) εκτός εαυτού, παροξυσμός, παραλήρημα
Ντεμέλα = μαξιλαροθήκη
ντερίνα =γαβάθα
Ντερίνα = σουπιέρα, γαβάθα
Ντζελουδίες = βαφές, κραγιόν, πούδρες
Ντολτσέτσα = (ιτ. dolcezza) η γλύκα
Ντορός = ίχνη
Ντούκια = άρρωστος στο κρεβάτι
Ντούκουε = (ιτ. dunque) ώστε, λοιπόν
Ντράβαλα = φασαρία
Ντριμόνι = κόσκινο
Ντρίτα = ευθεία, ίσα
Ντριτάρω = ισιώνω
Ντρίτος = ίσιος
Ντρογάδα = αέρας και βροχήΝτροδίζει = θόρυβος, φασαρία, ξεκουφαίνει
Ντρόλακας = θόρυβος δυνατός
Ντρουβέλι = σκέψεις βασανιστικές
Νώμος = ο ώμος
Ξ
Ξαγιάζω = πληρώνω σε είδος, πχ. το ξάι του λιτρουβιού
Ξαγκλίζω = ξεμπερδεύω μαλλιά
Ξαγκρίζω = καθαρίζω προσεχτικά το σπίτι
Ξαγραμπαλώνω = ξεγαντζώνω
Ξαίνω = το καθάρισμα του μαλλιού πριν το γνέσιμο
Ξαλαφιασμένος = κατατρομαγμένος
Ξαλαφιασμένος = αναστατωμένος, κατατρομαγμένος
Ξαμπελώνω = ξεφυτεύω το παλιό αμπέλι
Ξαναγραβάρισε = ανακάτεψε, γύρισε το μέσα έξω
Ξαναθηλικώνω = ξανατυλίγω
Ξαναπούλιασμα = το φτέρωμα των πουλερικών όταν ανανεώνεται το χειμώνα
Ξαπόστα = επίτηδες
Ξαποσταίνω = ξεκουράζομαι
Ξαρκής = κάνω κάτι από την αρχή
Ξαστόχησα = λησμόνησα
Ξεγαλίζω = βγάζω την πέτσα του δέρματος
Ξέει = ξύνει
Ξεκίπησα = μεταφορικά για κάποιον που έχασε τα παιδιά του
Ξεκουρούποτος = με το κεφάλι χωρίς καπέλο
Ξεκουτάλεμα = δοκιμή του φαγητού για να δούμε αν είναι έτοιμο
Ξελάγκι = κυνήγι, κατόπι, πχ. τον πήρε ξελάγκι
ξελάκου = κυνηγάω κατά πόδας
Ξελεξιά = βρίσιμο και από τις δυο πλευρές, αλληλοβρίσιμο
ξεμιτιστό φάσκελο = κεφαλλονίτικη μούντζα
Ξεμπάχαλος = δυνατός μπάτσος, χαστούκι
Ξεμπουρίζομαι = ξετρελαίνομαι, κάνω ανοησίες, συνηθίζω στις απολαύσεις
Ξενοπρεδεύω = γυρίζω αλλού για ερωτοδουλειές
Ξενότισμα = πλεχτό μπάλωμα στις κάλτσες, στις φτέρνες
Ξενοψωμίζω = τρώω σε ξένο σπίτι
Ξεντώνομαι = τεντώνομαι
Ξεραθύμισε = έφαγε κάτι με ευχαρίστηση
Ξεραποξυλώθηκα = κοιμήθηκα βαριά
Ξερατίζω = τρώω τις ρώγες από το σταφύλι πάνω στο κλήμα
Ξερέξι = κάτι εξαιρετικά ορεκτικό
Ξερίχι = σταφύλι μαύρο
Ξερνοβολάω = κάνω εμετό
Ξεσκλίζω = σκίζω βίαια
Ξεσπιρίζω = ομορφαίνω, ξεπετάγομαι
Ξεστελλιάζω = διαλύω, βγάζω από τη θέση
Ξεσυνερίζομαι = λαμβάνω υπόψη
Ξεσυνερισιά = η άμιλλα
Ξεσφαΐζομαι = πέφτω και χτυπάω, τσακίζομαι
Ξετιμώνω = κουτσομπολεύω, κάνω βούκινο
Ξετιμωτής = ο εκτιμητής
Ξετσάνησε = είναι στα κέφια του, πήρε θάρρος
Ξεχάραξε = για την κότα που κάνει αυγό πρώτη φορά
Ξυγκάκι = το περιτόνιο, πχ. σιγά και μη σου βγει το ξυγκάκι
Ξωκρατώ = κρατάω μούτρα σε κάποιον, σε απόσταση
Ο
Ογκεσέ = όχι
Ογκιά = υποδιαίρεση της λίτρας
Ολόγρος = μουσκεμένος
Ονόρε = (ιτ. onore) τιμή
Όντις = όταν
Ορά = ουρά
Οργιό = τρεμούλα, ρίγος
Οργιοστάλαχτος = πεντακάθαρος
Ορμηνεύω = συμβουλεύω
Ορνέλα = μεγάλο κωνικό βαρέλι
Όρντινε = διαταγή
Όρτα = η καλή πλευρά του φορέματος
Όρτινο = (ιτ. ordine) διαταγή, εντολή
Ορτοκούτσουλο = κάτι όρθιο και άχαρο
Όσκε = όχι
Όστρια = άνεμος νότιος, ζεστός, λίβας
Ούρδου = να ορμήσεις πάνω του
Οφίτσια = (ιτ. officio) προνόμια
Οφίτσιο = αξίωμα στρατιωτικό, πολιτικό, εκκλησιαστικό
Π
Παδείρησα = ταλαιπωρήθηκα
Παδέλα = (ιτ. padella) πήλινη κατσαρόλα
Πάκια = νεφρά
Παλαβιάρης = ανόητος, μωρός
Παλαμίζω = σοβατίζω
Πάλε = πάλι
Παλιάτσα = μέτρο λαδιού
Πανιάστηκε = πονηρεύτηκε
Πάντα κι άλλη = από το ένα μέρος κι από το άλλο
Παντιέρα = (ιτ. bandiera) σημαία
Παπαρδέλες = ανόητες ψευτιές
Παπόρι = (ιτ. vapore) βαπόρι
Παπόρο = βαπόρι
Παραζούζουλος = ελαττωματικός
Παρακατούλια = υποδεέστερος
Παρακουφάδες = έβγαλε παρακουφάδες, κουφάθηκε
Παρασάνταλο = παλιοπάπουτσο
Παργατάρω = παραβγαίνω, συναγωνίζομαι
Παρί = αμ’ πως, παρά, μονάχα
Πάρλα = (ιτ. parlare) κουβέντα
Παρμένος = ακίνητος από πόνους
Πάρτε διαόλοι βάγια = ασυδοσία
Παρτικουλάρω = (ιτ. particolare) υπερασπίζομαι
Πασέτο = μέτρο
Παστόκα = (ιτ. pastocchia) ψευτιά
Πάστρα = καθαρό
Παταούδιασε = πάγωσε
Πατέλα = πεταλίδα
Πατριδί = φασαρία
Πέζο = ζυγαριά, βάρος
Πειρί = ο πύρος του βαρελιού
Πέρα περού = πέρα-πέρα
Περατζάδα = βόλτα, πέρασμα κόσμου
Περατζάδες = επιδείχτηκες βόλτες
Περγουλιά = (ιτ. pergola) κληματαριά
Περέσι = ανοιχτό, διάπλατο
Περικουλόζος = (ιτ. pericoloso) επίφοβος
Πετιμέζι = μούστος πολύ βρασμένος
Πέτο = στέρνο
Πετρίτης = γεράκι
Πετροκόριθο = σταφύλι επιτραπέζιο
Πεύκι = κουρελού
Πηαίνω = πάω
Πικαρισμένος = πειραγμένος
Πικάρω = (ιτ. piccarsi) πειράζω
Πικιώνι = κύπελλο
Πινακωτή = το γινωμένο ζυμάρι το τοποθετούσαν σε ειδικό τετραγωνισμένο ξύλινο κατασκεύασμα πριν το
ρίξουν στο φούρνο
Πινιάτα = χάλκινο καζάνι για νερό
Πινομή = για πινομή σου, για το χατίρι σου
Πίντα =μονάδα για υγρά
Πισάρα = φυτό για σαλάτα και όσπρια
Πιστρό = παρδαλό
Πιτοπούλι = το λειψό ψωμί
Πίτσι = παιχνίδι που παιζόταν με δεκάρες
Πιτσιλίρω = μου στρίβει, τρελαίνομαι
Ποδολόγος = ένα ύφασμα, στριμμένο κατάλληλα, το τοποθετούσαν στο κεφάλι οι γυναίκες που μετέφεραν
βάρη
Ποδόχι = στο λινό μια γούρναπου πέφτει ο μούστος μέσα
Πομποφάνειες = ανόητες επιδείξεις
Πόνσο = (ιτ. polso) σφυγμός
Πόντα = κρύωμα
Πόντα ή πούντα = κρύωμα
Ποργιά = η είσοδος
Πορδόμυλος = καυγάς
Πορόκλι = ο φράχτης
Πορταδέλια = χειροποίητος μεντεσές
Πορτόνι = (ιτ. portone) αυλόπορτα
Ποστιάζω = τακτοποιώ πράγματα
Πότα = πότε
Πουλαροδείχνει = νεαρό άτομο που όμως δείχνει μεγαλύτερος
Πούλιο = πιο
Πουλιότερο = περισσότερο
Πουνέντες = δυτικός άνεμος
Πουντέλι = στήριγμα
"Πούντηνε = που είναι αυτή; "
"Πούντοσης = που είναι αυτός; "
Πούπετα = πουθενά
Πουράτζινο = νέο και άτακτο, ναζιάρικο
Πουργαμέντο = (ιτ. purgante) καθαρτικό λάδι
Πουρνέλι = μικρό
Πουρνελιά = δαμασκηνιά
Πουρνέλισε = έμεινε έγκυος πριν χρονίσει
Πράματις = πραγματικά
Πράτιγο = άδεια, πήρε πράτιγο-πήρε άδεια, είναι ελεύθερος
Πρέδα = αγροζημιά, αλλά και ερωτοδουλειές
πρεμούρα =βιασύνη
Πρεμούρα = (ιτ. premura) κυρίως ανησυχία και ενδιαφέρον
Πρικό = πικρό
Προσμπούκι = μια μπουκιά πριν το φαγητό
Πρωτολάτης = ο πρώτος γιος , αλλά κι ο πρώτος καρπός
Πύργια = χωνί
Ρ
Ρακοπότηρο ή ρακογιάλι = ποτήρια για ρακί που έβγαζαν από το μούστο
Ραμολιμέντο = ξεμώραμα
Ραμολιμέντο = ξεμωραμένος γέρος
Ράπες = τα κοτσάνια του θερισμένου σιταριού και της βρώμης
Ρεβερέντσα = (ιτ. reverenza) χαιρετισμός, υπόκλιση
Ρεγάλο = (ιτ. regalo) δώρο, φιλοδώρημα
Ρεγουλάρω = ρυθμίζω, χειρίζομαι
Ρεγουλάρω = (ιτ. regolare) κανονίζω κάτι σε μηχάνημα, ρυθμίζω
Ρεμενάτα = τα καμπυλωτά των παραδοσιακών σπιτιών
Ρεμέντζο = αποκούμπι
Ρεμέντιο = (ιτ. rimedio) φάρμακο
Ρεμπάρτα = (ιτ. ribalta) φερμουάρ
Ρεμπεσκές = αλήτης
Ρεντάκι = τρεχάκι
Ρεντάτος = τρεχάτος
Ρεντικολάρω = (ιτ. ridicolizzare) ρεζιλεύω
Ρεντικολέτσα = (ιτ. ridicolezza) ρεζιλίκι
Ρεντίκολο = ρεζίλι, γελοίος
Ρεουσύρω = (ιτ. riuscire) πετυχαίνω
Ρέπεδο = ερείπιο, κατεστραμμένο κτίριο
Ρεπόμπο = (μεταφορικά), ένα καλό μάθημα
Ρεπόρτο = (ιτ. rapporto) αναφορά, έκθεση
Ρεπόσο = (ιτ. riposo) με την ησυχία σου, ανάπαυση
Ρεσεύω = κακομαθαίνω
Ρετσέτα = συνταγή
Ρεχάτι = τεμπελιά
Ριγανάδα = παραδοσιακό φαγητό με βρεγμένο ψωμί, λάδι και ρίγανη
Ρίμνα = ρίμα
Ριπίζω = χύνω
Ριπίζω = χύνω
Ριπιτίδι = η διάρροια
Ριφόρτσο = (ιτ. rinforzo) δύναμη, τόνωση
Ρόγγισε = πήρε φωτιά
Ροδέλα = είδος πυροτεχνήματος
Ροζαμάπα = μεγάλο τριαντάφυλλο
Ροζόλι = (ιτ. rosolio) κόκκινο ποτό που προσφερόταν στους γάμους
Ροϊ = επιτραπέζιο δοχείο λαδιού με μικρή οπή
Ρόιδο = ξύλινη ή καλαμένια κατασκευή όπου τοποθετούσαν το μαλλί για να το στρίψουν
Ροκέλο = η ανέμη, η κουβαρίστρα
Ρομαντσίνα = κατσάδα
Ρομπόλα = άσπρο παραδοσιακό κρασί της Κεφαλονιάς
Ρονιά = το νερό που πέφτει από τα κεραμίδια, το αυλάκι του κεραμιδιού
Ρόντα = (ιτ. ronda) βόλτα, όλο ρόντα γυρίζει
Ροσοπύλια = ασθένεια που γιατρευόταν με ξόρκια
Ρούγκλα = μύξα
Ρούγος = δρόμος
Ρούδι = βουνό της Κεφαλονιάς
Ρουμάνα = τα μαρούλια
Ρούμπωσε = χόρτασε
Ρουφιά = μια γουλιά
ρουχουνίζω = ροχαλίζω
Ρουχουνίζω = ροχαλίζω
Σ
Σαγιαδόρος = καδινάτσος χειροποίητος
Σάγιασμα = υφαντό ύφασμα που προστάτευε τα ιδρωμένα ζώα
Σάγρος = δερματοπάθεια βρεφών
Σαλάγιασμα = καθοδήγηση των ζώων
Σαλαμίδι, και σαλαβρίχα = σαμιαμίδι
Σάλαος = θόρυβος
Σάλιο στη μύτη (βάνω) = κοροϊδεύω, εξαπατώ
Σαλίτζο = (ιτ. selciato) δάπεδο
Σαμαροσκούτι = το ύφασμα του σαμαριού
Σάματις = μήπως
Σαμουτσούλα = σφυράκι
Σάμψυχος = αρωματικό χόρτο για πίττα
Σαράκος = μεγάλο πριόνι για δέντρα
σαρτάω = πηδάω
Σάρτος = (ιτ. salto) μεγάλο πήδημα
Σάρωμα = σκούπα
Σβέρδονας = νόθος γιος
Σβιλάδα = ανεμοστρόβιλος, αλλά και έντονος κοιλόπονος
Σβιντάρω = (ιτ. spinta) πειράζω κάποιον
Σγαράρω = (ιτ. sgarrare) μετακινώ, βγαίνω από τη θέση
Σγαρίλιος = αλάνι, μάγκας
Σγαρνίζει = σκάβει
Σγόμπα = (ιτ. gobba) καμπούρα
Σγουριά = χτύπημα
Σεγόντο = (ιτ. secondo) δεύτερη φωνή στις καντάδες
Σέκιο = (ιτ. secchio) μονάδα μέτρησης υγρών, 20 πίντες
Σέκο = σκληρό καπέλο
Σέκος = (ιτ. secco) τον στέγνωσε ο αέρας, ξερός
Σεληνιασμός = επιληψία
Σέμπρος = κοπάδια ή χτύπημα μισά-μισά, συνεταιρικά
Σενιάρω = (ιτ. segnare) ταχτοποιώ
Σεντούκι = μπαούλο
Σεπάριο = (ιτ. sipario) αυλαία
Σεράτα = (ιτ. serata) βραδινή συναυλία
Σερβιτσάλια = σερβίτσια
Σεριόζα = (ιτ. serioso) σοβαρά
Σέστα = (ιτ. sesto) καμώματα
Σεστάρισμα = (ιτ. assestare) νοικοκύρεμα
Σημαμένη σαρκάλα = σπασμένο κεφάλι
Σιγκούνεψε = βρώμισε
Σιγουράντσα = (ιτ. sicurezza) σιγουριά, ασφάλεια
Σίδαυλο = μασιά
Σίκλος = κουβάς
Σίκλος = (ιτ. ciclo) κουβάς
Σινοπίδι = ασθένεια κηπευτικών
Σιορ = κύριος (τίτλος ευγενείας) - σιόρα =κυρία
Σιορπάτρης = πατέρας
Σιροκολέβαντο = πολύ άσχημος καιρός
Σιφερτάση = σερβίτσιο φαγητού
Σίχλα = μούχλα
Σκαλόπετρα = (ιτ. scolopendra) σαρανταποδαρούσα
Σκαλούνι = πέτρινο σκαλοπάτι
Σκαμνιά = μουριά που κάνει μεγάλα μούρα
Σκανταλέτο = σίδερο με κάρβουνα
Σκαντζάρω = αλλάζω, αντικαθιστώ
Σκάντζια = (ιτ. scansia) ξύλινο ράφι για πιάτα
Σκαπουλάρω =γλιτώνω
Σκαραφόνος = μαχαιροβγάλτης, αλλά και πειραχτήρι
Σκαρίζει = ωριμάζει
Σκαρίκια = ευχάριστη είδηση
Σκάρτο = όχι όλο, όχι πλήρες
Σκαρτσούνια = μάλλινες κάλτσες
Σκατζοπέρναρο = πουρνάρι άγριο με μικρά φύλλα
Σκατοκουτάλα = υβριστικό για όσους σπέρνουν λόγια
Σκατόψυχος = υβριστικό για πεθαμένο με κακές πράξεις εν ζωή
Σκέπη = βαμβακερό μαντήλι
Σκιάζομαι = φοβάμαι
Σκλεπούνι = μικρό κουνούπι
Σκλήθρα = μυτερό κομμάτι ξύλου
Σκόρσο = τράνταγμα
Σκορτσάμπουνο = χειροποίητο μουσικό όργανο από δέρμα ζώου
Σκοτίδια = σκοτάδια
Σκουλαμέντα = Τα αφροδίσια νοσήματα
Σκούρα = (ιτ. scuro) τα παραθυρόφυλλα
Σκουράντζος = ρέγκα
Σκουσμάκια = δυνατές φωνές ή κλάματα
σκουτέλα =μεγάλο φλιτζάνι
Σκουτέλι = φλιτζάνι
Σκουτί = ρούχο
σκουτιά =ρούχα
Σκρεμιδεύω = παίζω
Σκροβοντίστηκε = έπεσε και χτύπησε
Σκρούμπος = σκουμπρί
Σκρόφα = (ιτ. scrofa) γουρούνα
Σκρώχνει = τσιμπάει, κεντρίζει
Σόμπολα = μικρές πέτρες
Σοναδόρος = (ιτ. suonatore) οργανοπαίχτης
Σοτανά = διάολε
Σοτροπιάζει = το σεστάρει, το τακτοποιεί
Σουγιέλο = λούκι
Σούζο =ακίνητος
Σουλάτσο = περίπατος
Σούμπιτος =ολόκληρος
Σουρδαλίμω = σουρλουλού
Σούρδου-μούρδου = ακαταστασία
Σουρούπι = ρόφημα ζεστό για γρίπη
Σουρτάρα = το ζώο που πάει μπροστά και ακολουθούν τα άλλα
Σουρτούκα = πανωφόρι
Σουσουμιάζει = παρομοιάζει
Σούτα = γίδα χωρίς κέρατα
Σοφιγάδο = πατάτες γιαχνί
σπαβεντάρω = τρομάζω
Σπαβέντο = (ιτ. spavento) τρομάρα
Σπακάδα = επιδειχτική πόζα , καυχησιά
Σπαλέτα = σάλι, κασκόλ
Σπάος = σπάγγος
Σπαρτσίνα = λεπτό σχοινί
Σπατσάρω = (ιτ. spazzare) σκουπίζω, ξεμπερδεύω, παρατάω
σπεκτάκολο = εξαιρετικό θέαμα
Σπερματσέτο = κερί
Σπερνά = κόλλυβα, όχι μόνο στα μνημόσυνα αλλά και στα πανηγύρια
Σπετσιέρης = φαρμακοποιός
Σπλομανάει = χτυπάει η καρδιά του
Σποδέρνω = άνοιξε η μύτη μου
Σπολάητης = εις πολλά έτη
σπολέτα = φιτίλι
Σπόρισε = έχει ευκοιλιότητα
Σταγκωτής = γανωματής
Σταλός = (ιτ. stalla) ιερό μέρος για πρόβατα
Σταλώνω = ωριμάζω
Στανιάρησε = (ιτ. stagnare) έγινε στέρεο, σιγουρεύτηκε
Στανιό = ζόρι
Στασινάρω = βιάζω, βασανίζω
Σταφνισμένος = προκομμένος, μυαλωμένος
Σταφυλιόνι = νόστιμο χόρτο που φυτρώνει σε αμπελώνες
στελιάζω = στυλώνω, στήνω
Στελομάρτιασε = στρίμωξε
Στένεψη = άσθμα
Στέρφα = στείρα
Στιμάρω = (ιτ. stimare) εκτιμώ
Στόσμιγο = ανακατωμένο αλεύρι σιταριού και κριθαριού
στουπίρω = μένω έκπληκτος
Στουπίρω = (ιτ. stupire) θαυμάζω
Στραβοκατακλείδιασε = στράβωσε το σαγόνι
Στράκωσε = πάτησε πολλές φορές το δρόμο
Στρατόνι = δρόμος
Στράτσο = (ιτ. strazio) παλιό κουρέλι
Στριφογκώνιασε = τον στρίμωξε
στρίφτουλας = σβούρα
Στρίφτουλας = σβούρα
Στρουμπάρα = ασθένεια των αιγοπροβάτων
Συβίζω = ταιριάζω ζώα
Συγκάνω = ταιριάζω απόλυτα με κάποιον
Συγκάρτσελοι = φύγανε όλοι μαζί
Συθέμελα = από τα θεμέλια
Συλίντριχος = από τα θεμέλια
Σύμασε = μάζεψε
Συμπαγαδώνω = καθησυχάζω
συμπούρμπουλοι = όλοι μαζί
Συνέμπασα = αποθήκευσα τα προϊόντα
Συνορίτες = γείτονες στα κτήματα
Συνόσκαλος = συνομήλικος
Συντροδή = οχλαγωγία, φασαρία
Συχέριο = κοινή προσπάθεια
Σφαγαριά = η Κυριακή της Αποκριάς
Σφαή = σβέρκος
Σφαλαγκουνιά = ιστός αράχνης
Σφαλιάστηκε = έπαθε στη γέννα
Σφίγκλα = καρφίτσα ραπτικής
Σφόντυλας = η σπονδυλική στήλη
Σφοντύλι = ξύλινο βαρίδι διάτρητο, μέρος του αδραχτιού
Σωκάρδι = (αρχ. εσωκάρδιον) στηθόδεσμος, φανελάκι, εσωτερικό ρούχο
Σώνω = φτάνω
Σωτοβέλεσο = (ιτ. sottoveste) άσπρο μακρύ μεσοφόρι
Τ
Τάραμα = αναστάτωση, θυμός
Ταράω = κοιτάζω
Ταφιάζομαι = χτυπώ από πέσιμο
Τέντα- γρέντα = φαρδιά πλατειά
Τζατζαμίνι = γιασεμί
Τζογάρω =παίζω τυχερό παιχνίδι με χρήματα
Τζόγια = (ιτ. gioia) χαρά, χαϊδευτικό «τζόγια μου» Τόμου = όταν
Τζόρτζινας = είδος μεγάλης σφήκας
Τόμου = αφού, όταν
Τόρτσα =χοντρή λαμπάδα, μικρό μανουάλι
Τραταμέντο = κέρασμα
Τρατάρω = κερνάω
Τρατάρω = κερνάω
Τράτο = χρονικό περιθώριο
Τρεματούρα = τρέμουλο
Τρίτσα = ψάθινο καπέλο
Τσαρκαρεύω =ψάχνω
Τσερβέλο = (ιτ. cervelo) κεφάλι, μυαλό
Τσέρτα = σιγουριά
Τσερταμέντε = βεβαιότατα
Τσίμα = (ιτ. cima) κορυφή, άκρη
Τσιπουρίτης = τσίπουρο
Τσουράπια = κάλτσες
Τσουρλάω = πίνω
Υ
Φ
Φαμόζος = ξακουστός
Φάουσα = γάγγραινα, γκρίνια
Φαρομανάω = παίζω έντονα, κάνω σκανταλιές
Φαρομάνια = γλέντι έξαλλο
Φαστίδιο = (ιτ. fastidio) λιποθυμία, δυσφορία
Φέρμα =στέρεα, ακριβώς
Φερμάρω = στερεώνω, στέκω και περιμένω
Φιδόνα = ύπουλη γυναίκα
Φιδοτρώομαι = ανησυχώ, μπαίνω σε υποψίες
Φιόρο = λουλούδι
Φιρίρω =τσουγκρίζω
Φουρκισμένος = θυμωμένος
Φτενός = λεπτός, στενός
Χ
Χαλέπεδο = ερείπιο
Χαλίκι = πετρούλα
Χάπατο = χαζός
Χουμάω = ορμάω
Χρεία = ανάγκη
Ψ
Ψημάρα μου = δυστυχία μου
Ω
Διαδώστε το Άρθρο...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου